GewoonBloot

De eerste keer bloot!
Voor ’t eerst dronken wij een pintje met aan onze rechterzijde een oudere, naakte man en aan onze linkerzijde een school naakte pubermeisjes. Gewoonweg onwerkelijk, leek het.

Mijn vriendin en ik zijn geen NFN-leden en eigenlijk ook geen naturisten. Toch ben ik onlangs mijn licht beginnen opsteken over naturisme, mede door zo’n ‘eerste keer’. Op jullie website lees ik nu enkele van deze verhalen en ik dacht “wel, het onze past er wel tussen, deel ik het even”.

Mijn vriendin en ik zijn, zoals gezegd, geen naturisten. In België, waar we wonen, is het nog steeds een groot taboe en de maatschappij wordt er niet minder preuts op. We bezoeken af en toe een sauna en -op vakantie- in de vrije natuur duiken we het water in zonder badkledij. Verder gaat het niet. We hebben geen filosofische overtuiging omtrent het naakt-zijn, het functionele overheerst nog altijd. Maar er is een ‘maar’.

Maar tijdens onze vakantie in Frankrijk deze zomer deden we een rondrit en elke dag zochten we een camping om de tent op te zetten en de nacht door te brengen. We hadden een campinggids waarin op een landkaart bolletjes stonden waar camping te vinden waren. Ik had de bolletjes old school met fluostift op mijn wegenkaart aangeduid en tijdens het rijden kozen we elke dag een camping uit. Dat was de methode. Zo halverwege de week stonden we aan onze laatste bezienswaardigheid en het draaide zo rond vijf uur in de namiddag. Een blik op de landkaart toonde dat er slechts één camping in de buurt was en we besloten erheen te rijden. Mijn vriendin bladerde in de campinggids om de details voor te lezen tot ze plots zei dat onze bestemming een naturistencamping was. “Zo’n naturistencamping…” We maakten de praktische afweging en aangezien het hoogseizoen was zou een andere camping volzet zijn. De dichtstbijzijnde camping uit onze gids was immers bijna een uur rijden. We besloten het er op te wagen en we gingen er van uit dat “we onze handdoek wel zouden aanhouden”. De camping lag een beetje afgelegen en nadat we geparkeerd hadden struinden we richting receptie. Toen deze op een meter of vijftig in het zicht kwam en er een schare naakte mensen (vooral oudere mannen) een praatje stond te maken, bevroor mijn vriendin. Ze zag het niet meer zitten. En ik eigenlijk ook niet. Het werd me al wat te vreemd. Maar toch speelde in ons achterhoofd het urenlang zoeken naar een camping, in het donker, door de heuvels… Als we hier rechtsomkeer zouden maken. En dan zouden we nog een camping, een stadje en een restaurant moeten vinden om iets te eten, noem maar op. Vanuit praktische overwegingen en vanuit de idee dat het “maar voor één nacht was”, besloten we het er op te wagen.

Het eerste half uur was surreëel. We werden onthaald door een naakte receptionist, een drankje aangeboden door een naakte ober en op een bankje tussen de naakte gasten werd door de naakte eigenaar van de camping de administratie afgehandeld. Hij had helemaal niet door dat wij geen naturisten waren en wij behielden onze pokerface. We leken wel in een film verzeild geraakt. Voor ’t eerst dronken wij een pintje met aan onze rechterzijde een oudere, naakte man en aan onze linkerzijde een school naakte pubermeisjes. Gewoonweg onwerkelijk, leek het.
Toen we met de wagen door de camping naar onze aangewezen plaats reden, zeiden mijn vriendin en ik allebei “Dit kan hier niet, dit is niet echt.” Alweer: het leek wel een film. Ik parkeerde de auto bij onze aangewezen plek en nogal mechanisch zetten we onze tent op. Toen kwam het onvermijdelijke moment waarop wij ons op de camping zouden moeten bewegen, maar het leek ons direct not done om gewoon onze kleren aan te houden. Mijn vriendin en ik wisselden enkele blikken van vertwijfeling en ik zei: “Wel, ik begin gewoon mijn kleren uit te trekken en desnoods doe ik een handdoek om.” Ik deed het en zonder om te kijken trok ik ineens alles uit. Mijn vriendin deed hetzelfde en sneller dan verwacht waren we “part of the scenery”. Het eerste probleem waarmee ik geconfronteerd werd was: waar steek ik de sleutels van mijn auto ? Die heb ik dan maar de hele tijd in mijn hand gehouden, het voelde wel wat lullig.
We hebben de hele camping verkend en waren eigenlijk opgelucht toen we een sauna vonden. Eens in die sauna, een vertrouwde “naakt-omgeving”, leek het wel alsof er “niks gebeurd” was. En eens buiten de sauna, voldoende afgekoeld, dobberend in het zwembad, keken we elkaar aan en dachten: “God ja, eigenlijk went het wel snel.”

De dag erna trokken we onze tent op een “gewone” camping op en we voelden ons een beetje “sjtoem” (onnozel in het Vlaams) dat we niet “gewoon naakt” naar de douche konden wandelen…
Toch blijft er schroom, aangezien het een taboe is. We worden al scheef bekeken wanneer we er voor uitkomen dat we een publieke sauna boven een privé-sauna verkiezen. Mijn vriendin wordt door haar vriendinnen een beetje scheef bekeken wanneer ze bekent dat ze er geen probleem mee heeft om gemengd te douchen. In België is het nog altijd “raar” en “ongepast” om openlijk uit te komen voor het bezoeken van een naaktstrand of een naakt-camping. Ons avontuur in Frankrijk blijft dus iets wat tussen de lijnen van de vakantiefoto’s verzwegen wordt.
Groeten uit België.

Bron: NFN